Mirra, mira (Myrrha) należy do gumożywic. Jest otrzymywana z gatunku balsamowiec mirra - Commiphora myrrha Nees (Engl.) = Commiphora molmol Engl.) z rodziny osoczynowatych (Burseraceae).Roślina ma postać drzewka lub krzewu, dorastających do 10 m wys. Naturalnie występuje na Półwyspie Arabskim oraz w Afryce.
Do składników mirry należą: frakcja żywicowa 35-40%, olejek eteryczny 3-6% (rzadko 10%), gumy (50-55%). W żywicy zawarte są trójterpeny, kwasy trójterpenowe i fenole. Olejek mirrowy bogaty jest w heerabolen, dipenten, pinen, limonen, meta krezol, β-elemen, δ-elemen; furano-seskwiterpeny typu eudesmanu, elemanu, germakranu i gwajanu.
Mirra ma postać czerwonawo-żółtych ub czerwono-brunatnych kawałków rozmaitej wielkości, szaro-żółtawo opylonych, niekiedy porowatych, łatwo kruszących się. Złom miry jest czerwono-żółty lub czerwono-brunatny, połyskliwy, ziarnisty. Wydziela swoisty aromatyczny zapach. W smaku jest gorzka, drapiąca, a nawet paląca. Podczas żucia przylepia się do zębów. Nie powinna zawierać innych części rośliny i piasku. Proszek miry może zawierać niewielka ilość ziarn skrobi i elementów kory. Odrobina miry rozpada się w wodzie na żółtawy proszek, tworzący po roztarciu z wodą żółtawo-białą emulsję.
Liczba kwasowości 1 g miry powinna wynosić od 19,5 do 22. Popiołu nie więcej niż 7%.
Wg Pharm. Helvetica IV mirra nie powinna zawierać więcej niż 6% popiołu.
Do preparatów popularnych w medycynie należą: nalewka mirrowa – Tinctura Myrrhae, wyciąg mirrowy – Extractum Myrrhae, olejek mirrowy – Oleum Myrrhae i proszek mirrowy – Pulvis Myrrhae. Z mirry sproszkowanej oraz z ekstraktu i nalewek sporządzano syropy, emulsje, zawiesiny, pigułki, krople złożone. Sproszkowana mirra była i nadal jest dodawana do proszków i past do mycia zębów. Zapobiega stanom zapalnych dziąseł, niweluje przykry zapach z ust i tworzy ochronną warstwę na zębach, chroniąca przed korozyjnym wpływem kwasów oraz osadu nazębnego. Mirra hamuje rozwój bakterii, grzybów i pierwotniaków.
Nalewka mirrowa stosowana była do płukania jamy ustnej i gardła (1 część na 200 części wody) przy stanach zapalnych i ropnych dziąseł, języka i gardła, pleśniawkach, bolesnych nadżerkach w jamie ustnej, nieprzyjemnym zapachu z ust i bólu zęba.
Rp. Tinctura Myrrhae wg Pharm. Pol. II
Myrrha 20 części
Spiritus 100 cz.
Nalewkę z miry przyrządza się przez siedmiodniowe wytrawianie (maceracja). Nalewka z mirry jest czerwono-żółto-brunatna o swoistym zapachu i gorzkim smaku. Ciężar właściwy nalewki mirowej 0,840-0,850. Sucha pozostałość 4-6%. Popiół 0,01-0,017%. Nalewka z miry zmieszana z wodą, tworzy ciecz mleczną. 2-3 ml nalewki mirowej po ogrzaniu i dodaniu kilku kropli stężonego kwasu azotowego, przybiera barwę czerwono-fioletową.
Wg Pharm. Helv. IV nalewkę mirową przygotowuje się metodą perkolacji (20 części mirry na 100 części rozpuszczalnika). Zawartość alkoholu w nalewce gotowej wynosi 78-82%. Barwa nalewki jest czerwono-żółta, smak gorzko-aromatyczny, po wymieszaniu z wodą staje się mleczna.
Dawki Myrrha pulver.: 200 mg kilka razy dziennie. Oficjalna dawka dobowa nie przekraczała 1 g.
Działanie preparatów z mirry jest szerokie: wykrztuśne i ściągające, osuszające oskrzela, zmniejszające obrzęk i wysięk, hamujące stan zapalne, odkażają, przeciwgorączkowe, przeciwbólowe; hamujące ataki histerii i nerwice wegetatywne.
Olejek mirra – Oleum Myrrhae działa hamująco na wydzielanie większości gruczołów, silnie przeciwbakteryjnie, pierwotniakobójczo i fungistatycznie, przeciwroztoczowo. Hamuje stany zapalne, odświeża, działa przeciwbólowo.
Spirytus mirrowy, olejek mirrowy działają również pobudzająco psychicznie. Wyciągi alkoholowe, emulsje, toniki z mirą hamują wydzielanie łoju i niwelują zapach potu. Niszczą bakterie ropne i trądzikowe. Przyśpieszają gojenie grudek i krostek trądzikowych. Toniki zawierające 1-5% nalewki obkurczają rozszerzone pory. Kremy, emulsje mirowe działają pojędrniająco na skórę.
Terpeny obecne w balsamowcu mirra działają cytotoksycznie i genotoksycznie wobec komórek nowotworu jamy brzusznej (Ehrlich ascites carcinoma cell-bearing mice). Siła cytotoksyczność przeciwko komórkom nowotworowym jest porównywalna z cytotoksycznością cyklofosfamidu.
Dr Ramzi Mothana (Katedra Farmakognozji Uniwersytetu w Jemenie) wykazał in vitro przeciwnowotworowe właściwości mirry i olibanum na komórkach nowotworów ludzkich (human cancer cell lines A-427 – rak płuc, 5637 – nowotwór pęcherza, MCF-7 – rak piersi).
Mirra jest bardzo pomocna w leczeniu zapalenia żołądka i jelit. Warto ją wówczas łączyć z korzeniem lukrecji, korzeniem babki pospolitej i (lub) nasionami płesznika.
Nalewka mirrowa dodana do pasty i maści cynkowej pobudza gojenie ran.
Comments